Chwytanie piersi przez niemowlę

Metody przystawiania do piersi

Oto najpopularniejsza pozycja podczas przystawiania do piersi: matka siedzi wyprostowana lub leży na boku, a niemowlę skierowane jest przodem do piersi. Nos dziecka znajduje się blisko brodawki, jego szyja jest delikatnie wyciągnięta, a ramiona i biodra znajdują się w równej linii. W tej pozycji niemowlę może chwycić pierś, kierując podbródek w jej stronę i otwierając szeroko usta.

Podczas gdy dziecko oswaja się z chwytaniem i karmieniem piersią, matka może trzymać lub podpierać pierś dłonią. Jedną z najczęściej używanych technik podtrzymywania piersi jest chwyt dłonią typu „C-hold” (cztery palce dłoni podpierają pierś z dołu, a kciuk znajduje się na górze).

Pod koniec karmienia dziecko może samo puścić pierś; jeżeli tego nie zrobi, matka może przerwać podciśnienie i ssanie, delikatnie wsuwając palec w kącik ust niemowlęcia.

Kolejna metoda przystawiania do piersi opisywana jest jako umacniająca wrodzony odruch chwytania u noworodków. Matka kładzie się w pozycji półleżącej i układa dziecko na swoim brzuchu, pozwalając mu na samodzielne chwycenie piersi. Uważa się, że zarówno dla matki, jak i dla dziecka metoda ta jest bardziej naturalna niż wyuczone przystawianie.

Oznaki właściwego przystawienia do piersi

Jeżeli niemowlę jest właściwie przystawione, jego podbródek powinien dotykać piersi, usta powinny być szeroko otwarte, a wargi wywinięte na zewnątrz. Dziecko rozpocznie ssanie w krótkich i długich seriach przeplatanych przerwami. Matka nie powinna odczuwać bólu przed, podczas lub po karmieniu.

Jeżeli sposób przystawienia jest nieprawidłowy, wówczas dziecko może wydawać mlaskające dźwięki, wciągać wargi do wewnątrz oraz ciągle poruszać głową. Matka może odczuwać ból brodawek. Długotrwałe problemy z przystawianiem do piersi mogą skutkować urazami i bólem brodawek, niskim poziomem laktacji oraz słabym przybieraniem na wadze u niemowlęcia.